Początki gminy

Nazwa gminy „Sucha Górna“ po raz pierwszy pojawia się w 1305 r. Pochodzenie nazwy nie zostało do dziś dokładnie wyjaśnione. Cudowne byłoby udowodnienie prawdziwości opowieści, wg której na gołoborzu stała samotna, sucha sosna a miejsce nazwano „Suchą Polaną“. Kiedy sosna w skutek wpływów atmosferycznych runęła, ludzie spalili drzewo i pod koniec XII wieku zamieszkali na terenie Suchej Polany, założyli osadę i nadali jej nazwę „Sucha“. Teren gminy rozpościera się wzdłuż brzegów rzeczki Suszanki, której tereny w dalekiej przeszłości okryte były gęstymi lasami z dużą ilością dzikiej zwierzyny. Właśnie takie warunki bardzo sprzyjały trwałemu osadnictwu.

Do 1471 r. gmina Sucha Górna była własnością Piastów Cieszyńskich. Większość mieszkańców tworzyli niezamożni Polacy, Czesi oraz Niemcy, którzy w trzech czwartych uprawiali swe pola, reszta zaś zajmowała się ręczną produkcją płótna.

W drugiej połowie XIX wieku (w 1864 r.) w gminie utworzono urząd gminny i w ten sposób symbolicznie oraz faktycznie potwierdzono istnienie Suchej Górnej. Wiek dziewiętnasty był bardzo ważny w historii gminy: w 1810 r. założono szkołę, w 1832 r. wybudowano cukrownię a w 1835 r. kościół.

Równie znaczący i ważny dla rozwoju gminy był wiek XX kiedy to w 1907 r. rozpoczęto budowę linii kolejowej przez Suchą Górną do Czeskiego Cieszyna, w 1910 r. zbudowano cegielnię oraz zakład ceramiczny a w 1911 r. rozpoczęto drążenie szybu kopalni.

Po pierwszej wojnie światowej

Po pierwszej wojnie światowej oraz powstaniu niepodległej republiki również w Suchej Górnej doszło do zasadniczych zmian. Powstawały nowe budynki: szkoły, remizy strażackiej, kasy oszczędności, filii banku; rozwijały się czeskie oraz polskie organizacje o charakterze kulturalno-oświatowym, sportowym i politycznym.

Początek drugiej wojny światowej nie przyniósł narodowi ani gminie nic dobrego. Wielu mieszkańcom i ich rodzinom skonfiskowano majątki, niektóre rodziny wysiedlono, mnóstwo mieszkańców aresztowano, liczni zginęli. Od 1940 r. w gminie nie istniał urząd gminy.

Po wojnie wiele zmieniło się na lepsze: rozwój przemysłu, szkolnictwa oraz rolnictwa oznacza wzrost znaczenia gminy. Kilometry nowych dróg, nowe budynki gospodarcze, obiekty kulturalne i sportowe, rozwój górnictwa stanowiły pozytywne zjawiska owego okresu. Należy również wspomnieć o bezpowrotnych szkodach, jakie taki rozwój wyrządził dla środowiska i zabytków. Znikały całe wsie, a z tego powodu także najpiękniejsze części naszej gminy.

Interesujący jest także rozwój liczby mieszkańców: w 1890 gmina liczyła 1677 mieszkańców w 1910 r. - 2733, w 1921 r. - 2932, w 1930 r. – 3545, w 1939 r. – 3854, w 1945 r. – 4283 oraz w 1961 r. – 5307 mieszkańców.

Rok 1975 oznaczał dla Suchej Górnej utratę niezależności, która trwała przez 15 lat - gmina stała się dzielnicą miasta Hawierzowa oznaczaną numerem 6.

Niedawna przeszłość i współczesność

W 1990 roku sytuacja rozwija się bardzo korzystnie. Przede wszystkim, na podstawie wyników referendum, gmina ponownie uzyskała samodzielność. Dzięki odwadze prywatnych przedsiębiorców - mieszkańców gminy, powstaje szereg sklepów spożywczych, centrum handlowe, sklepy z art. technicznymi, odzieżowe i ogrodnicze, różnego rodzaju warsztaty i hurtownie, rozwija się również branża usługowa dla mieszkańców (restauracje itp.). Należy wspomnieć, że wiele z tych małych prywatnych przedsiębiorstw zmieniło właścicieli lub zanikło, ale powstają również nowe, i rozwój gminy w tej dziedzinie nie jest zagrożony.

W 1991 roku gmina liczyła 4263 mieszkańców, którzy podczas ogólnokrajowego spisu ludności zdeklarowali przynależność do dziewięciu narodowości. Na dzień 1.1.2003 r. liczba mieszkańców wynosiła 4370.

Na początku lat dziewięćdziesiątych minionego wieku, po odzyskaniu niepodległości „de facto“ oraz „de jure“ rozpoczęto dwie ekologiczne inwestycje – kanalizacja oraz gazyfikacja. Przygotowano projekt rozbudowy budynku szkoły czeskiej. Budowę zakończono w 1997 roku. Przedstawicielstwo gminy zaczęło gospodarować majątkiem gminy, odsprzedano sześć budynków mieszkalnych oraz budynek byłego przedszkola przy ul. Vnitřní. Rozpoczęto remont „Domu Nauczyciela“, w którym powstało przedszkole z polskim językiem nauczania. W 1992 r. rozpoczęła się budowa stołówki i kuchni przy czeskiej szkole podstawowej oraz wykonano prace dodatkowe (stacja transformatorowa, instalacje elektryczna). Gmina na bieżąco buduje drogi i chodniki, rozszerza gazyfikację np. w budynku czeskiej szkoły podstawowej. Wiele wysiłku wymagał także remont kaplicy i kostnicy na cmentarzu.
W 1993 r. rozpoczęto budowę przychodni lekarskich, w 1994 r. gmina zakupiła budynek Domu Robotniczego, w 1995 r. rozpoczęła się budowa Domu Opieki Społecznej. Odbiór budynku nastąpił w roku 2003.